Historia Domu

Początki Domu sięgają roku 1902, kiedy to biskup Józef Sebastian Pelczar (1900-1924) buduje dom przeznaczony do spotkań dla katolickiej społeczności miasta (budynek nosił różne nazwy: „Przyjaźń”, „Dom św. Józefa”, Dom Katolicki”).
Z biegiem lat okazało się jednak, że potrzeby szybko rozwijających się zrzeszeń i stowarzyszeń są dużo większe. Biskup Franciszek Barda (1933-1964) podjął więc decyzję o zburzeniu starego budynku i zbudowaniu nowego, większego Domu Katolickiego.
Prace rozpoczęto w 1936 r. i już po kilkunastu miesiącach można było podziwiać duży gmach, który krył w swoim wnętrzu salę teatralną, czytelnię i liczne lokale przeznaczone na siedziby stowarzyszeń. W dniu 6 lutego 1938 r. w trakcie przemyskich obchodów 16 rocznicy wyboru papieża Piusa XI biskup Franciszek Barda poświęcił budynek, nadając mu imię papieża Piusa XI. Podczas uroczystości w katedrze odprawiono nabożeństwo z udziałem władz państwowych, wojskowych i samorządowych, a następnie w nowej sali Domu Katolickiego zorganizowano akademię. W swoim przemówieniu biskup Barda podkreślił rolę Piusa XI jako przewodnika Kościoła w trudnych, powojennych czasach duchowego zamętu, wskazującego ludzkości drogę do odnowy. Nowy gmach miał być trwałym pomnikiem tej idei i miejscem, które służyć będzie zarówno Kościołowi, jak i narodowi i społeczeństwu polskiemu [„Tygodnik Przemyski”, nr 9, 27.02.1938].
W okresie powojennym w budynku tym funkcjonowało Kino Roma, a na przełomie XX i XXI wieku było miejscem organizowania różnych spotkań formacyjnych, szczególnie w ramach młodzieżowych ruchów eklezjalnych.
W latach 2007-2013 sala widowiskowa została zmodernizowana.
Kolejna nieznaczna modernizacja przypadła na rok 2024/2025. Jej celem był powrót do pierwotnych założeń Domu Katolickiego „ROMA” i otwarcie domu na różnorakie inicjatywy kulturalne i formacyjne.